Милион

Се она што сум посакувал,
она на што сум се надевал.
Се што сум можел, се што ми треба
го добивам.

Илјада очи ме гледаат,
раширени раце ме чекаат.
Насмеани лица пеат со мене
во еден глас.

Можам милион сни јас да сочувам,
можам милион срца да украдам,
но само срцево, знај за тебе го
чувам.
И милион песни да испеам,
можам милион бакнежи да испратам,
но само срцево, знај за тебе го
чувам.

Се она што сум посакувал,
она на што сум се надевал.
Се што сум можел, се што ми треба
го добивам.

Илјада очи ме гледаат,
раширени раце ме чекаат.
Но, не сум при себе
кога те нема, кога те барам,
страшно ми требаш.

Можам милион сни јас да сочувам,
можам милион срца да украдам,
но само срцево, знај за тебе го
чувам.
И милион песни да испеам,
можам милион бакнежи да испратам,
но само срцево, знај за тебе го
чувам.

Секој за Себе

Те чувам јас, како последна ѕвезда на
небо
за да сјаеш цела ноќ.
Те чувам и како последна птица на
светот
за да леташ слободно.

Во овој живот е тешко да пронајдеш
некој
што те разбира, зар не?
Да те сака покрај се.

Денес секој за себе, а никој за тебе
не ни прашува.
Денес секој за себе, а никој за тебе
не размислува.
Во ова невреме, сите сами сме,
веќе никој не ни мисли на нас, како
на тебе јас.

Те чувам јас како да си ми последна
капка
на дланка во пустина.
Те чувам како последна солза на лице
зошто си ми посебна.

Денес секој за себе, а никој за тебе
не ни прашува.
Денес секој за себе, а никој за тебе
не размислува.
Во ова невреме, сите сами сме,
веќе никој не ни мисли на нас, како
на тебе јас.

Не верувам во тебе

Сакав да ти кажам нешто одамна,
Не ли мислиш дека е доста?
Оди, бегај ти од мене,
Време е да помислам малку и на себе!
Бакнежи, прегратки како да беа болни,
Ни деновите не ни беа добри,
Оди, бегај ти од мене
Време е да помислам малку и на себе!

Те оставам без ич око да ми трепне,
Те оставам за да сфатам што сме биле,
Те оставам за бидам сам со себе,
Не верувам јас во тебе!

И премногу зборови што ме гушат,
И премногу бакнежи но без душа,
Немам сила за ништо веќе,
Време е да помислам малку и на себе!

Те оставам без ич око да ми трепне,
Те оставам за да сфатам што сме биле,
Те оставам за бидам сам со себе,
Не верувам јас во тебе!

Немој да плачеш за крај

Ладна ноќ, а ти во прегратка моја
ко да сакаше да ми кажеш остани,
уште вечерва сакам да бидам само
твоја.
Со трепет тивко, тивко ми шепотиш

Немој да плачеш за крај, единствена
си од нив
и ѕвездите ноќвa со
нас го слушаат секој здив.
А кога јас не сум до тебе, тука си
ти, во секој стих.
Уште те сакам тебе, знам но
повторно сам останувам.

Не вреди, не, во слози да тонеш.
Ти никогаш нема сама да останеш.
Твоите допири топли искрени,
сјај во очите мали насолзени.
Секој би сакал да се негови.

Немој да плачеш за крај, единствена
си од нив
и ѕвездите ноќвa со
нас го слушаат секој здив.
А кога јас не сум до тебе, тука си
ти, во секој стих.
Уште те сакам тебе, знам но
повторно сам останувам.

Без тебе тивко умирам

Зошто повторно пред мене си исплашена
и бараш утеха?
Дали дојде тоа време јас да сум тој
што те повредува?
И кога не сакам да знам
ти ми кажуваш без срам
дека сеуште ме сакаш.

За други постојам, за други живеам,
но само јас си знам колку сам се
чуствувам.
За кого постојам, за кого живеам?
Ако не си ти, без тивко умирам.

Зошто повторно пред мене си исправена
и бараш прегратка?
Но, дали тоа само е да ме залажеш за се
за се што имавме?
Знај, толку тешко е да те сакам после се
и да сонувам со тебе.

За други постојам, за други живеам,
но само јас си знам колку сам се
чуствувам.
За кого постојам, за кого живеам?
Ако не си ти, без тивко умирам.

Немам ни глас

Штом останам сам во домот мој
само сенката моја ме чека.
Како да си ти со неа зборувам
и цела ноќ спијам со запалени светла
за да не ја изгубам.
Затворам прозор и спуштам ролетна
за да не видам дека утро доаѓа,
а јас сум сам, а тебе те нема.

Немам ни глас без тебе,
во собава сам со себе.
Без очите твои што во животот мој
ме водат низ време, тивко горат со
мене.
Пред другите, јак без тебе.
Но, пред себе себе слаб, за тебе.
Без допирот твој што ме буди и грее
кога студи како сонце на мене е.

Бегам од сите за да не прашаат
како сум, како ми е.
Јас сакам да сум сам, но не и без тебе
и не давам времето да ми те скрие.

Немам ни глас без тебе,
во собава сам со себе.
Без очите твои што во животот мој
ме водат низ време, тивко горат со
мене.
Пред другите, јак без тебе.
Но, пред себе себе слаб, за тебе.
Без допирот твој што ме буди и грее
кога студи како сонце на мене е.

Следен пат

Не си ти како сите мои поранешни
што ми прават филм
дека единствен сум бил.
Верувам дека искрено ме сакаш,
кога искрено ми кажуваш.
Но, не е се баш така.

И не знам што е, нешто фали
штом сме заедно.
Дали тебе само време време ти е
потребно?

И дали ќе биде исто како порано?
Сега времето не спoи,
ние да сме заедно.
Не, не нема да биде исто како сега,
знам.
Следен пат, не верувам.

Штом ќе помислиш дека среќата те
прати,
дека не може тебе ништо да те
повреди.
Тогаш доаѓаш и кажуваш за нас,
дека потребно е нешто да се промени.

И не знам што е, нешто фали
штом сме заедно.
Дали тебе само време време ти е
потребно?

И дали ќе биде исто како порано?
Сега времето не спoи,
ние да сме заедно.
Не, не нема да биде исто како сега,
знам.
Следен пат, не верувам.

Не сакам да разберам

Наутро штом станувам,
гледам, по стоти пат си вртела.
Не можам да разберам зошто
мислиш си посебна.

Јас сум тој што дава се,
а ти ме лажеш, сум ти потребен.
Јас сум тој што дава се
и не те сфаќам не, не, не.

Ме мразиш, па ме сакаш.
Си одиш, па се враќаш.
Секој ден ме лажеш, ти без срам.
Затоа веќе, не ни сакам да те
разберам.
Ти требам, па се губиш.
Ми плачеш, па ми глумиш.
Не не не, сакаш да ти верувам.
Затоа веќе, не ни сакам да те
разберам.

Иста си ко сите нив
насмевка, внатре плачеш ти.
Наивно си верувам дека
секој е твој, а сама си.

Јас сум тој што дава се,
а ти ме лажеш, сум ти потребен.
Јас сум тој што дава се
и не те сфаќам не, не, не.

Ме мразиш, па ме сакаш.
Си одиш, па се враќаш.
Секој ден ме лажеш, ти без срам.
Затоа веќе, не ни сакам да те
разберам.
Ти требам, па се губиш.
Ми плачеш, па ми глумиш.
Не не не, сакаш да ти верувам.
Затоа веќе, не ни сакам да те
разберам.

Секогаш сум на твоја страна,
Штом другите лошо за тебе прават,
а никогаш ти на моја страна.

Ме мразиш, па ме сакаш.
Си одиш, па се враќаш.
Секој ден ме лажеш, ти без срам.
Затоа веќе, не ни сакам да те
разберам.
Ти требам, па се губиш.
Ми плачеш, па ми глумиш.
Не не не, сакаш да ти верувам.
Затоа веќе, не ни сакам да те
разберам.

Ме мислиш ли ?

Има ли ден да не помислам на тебе,
Има ли ноќ да не зборувам сам со себе?
Патишта, планини не би ме спречиле да те видам,
и да помине време не би те заборавил тебе!
Се насмевнувам и продолжувам да ти кажувам

Колку те посакувам,
Ко сонце по дождот доаѓа,
Со никој не би ја делел твојата прегратка!
Колку те посакувам, немам ни зборови.
Барем да знам ме мислиш ли, кажи
ми...

Ниеден епитет не е рамен на твојот
лик,
Не ќе е насмевка да не повика со
стил,
Очи не ќе се, а да не хипнотизираат,
Поглед преку прозорец да не го
замаглува!

Колку те посакувам,
Ко сонце по дождот доаѓа,
Со никој не би ја делел твојата
прегратка!
Колку те посакувам, немам ни зборови.
Барем да знам ме мислиш ли, кажи
ми...

Изгубен

Во тивките ноќи те барам само тебе.
Во соба од четири ѕида зборувам сам
со себе.
Часови поминуваат, денови изминуваат.
Со молив во рака го пишувам тоа што
го чувствувам.
Те сфатив, не викам не,
но тешко е ова без тебе.

Изгубен сум јас,
изгубен далеку од нас.
Дали ќе можам без тебе,
останува прашање на време.

Внумавај што посакуваш, си реков
тивко себеси.
Полека, не избрзувај, во себе
помислив.
Поминувам како дух покрај тебе.
Зошто ли дозволив друг да те земе?

Изгубен сум јас,
изгубен далеку од нас.
Дали ќе можам без тебе,
останува прашање на време.

Why did you go?

Please tell my why
You're no longer here
When everybody around me
Is asking me.

Why did she leave
When nothing was wrong
And if times we had
Were like a precious stone.

Until the time we meet again
I'll keep inside this feeling of pain.

CHOURS:
Why did you go
When nothing was wrong
Lonley slepless nights
Since you've been gone

Why did you go
When did you lost sertency
But I am here alone again

Needs to see one look at your smile
The eyes of an angel
That keep me alive
Used to go back to the past
I'm trying so hard but it's hard to forget.

Until the time we meet again
I'll keep inside this feeling of pain.

CHOURS:
Why did you go
When nothing was wrong
Lonley slepless nights
Since you've been gone

Why did you go
When did you lost sertency
But I am here alone again

Caruso

Qui dove il mare luccica
e tira forte il vento
sulla vecchia terrazza
davanti al golfo di Surriento
un uomo abbraccia una ragazza
dopo che aveva pianto
poi si schiarisce la voce
e ricomincia il canto

Te vojo bene assai
ma tanto tanto bene sai
e' una catena ormai
che scioglie il sangue dint'e vene sai

Vide le luci in mezzo al mare
penso alle notti la in America
ma erano solo le lampare
e la bianca scia di un'elica
senti il dolore nella musica
e si alzo dal pianoforte
ma quando vide uscire
la luna da una nuvola
gli sembro piu dolce anche la morte
guardo negli occhi la ragazza
quegli occhi verdi come il mare
poi all'improvviso usci una lacrima
e lui credette di affogare

Potenza della lirica
dove ogni dramma e un falso
che con un po'di trucco e con la mimica
puoi diventare un altro
ma due occhi che ti quardano
cosi vicini e veri
ti fan scordare le parole
confondono i pensierei
cos diventa tutto piccolo
anche le notti la in America
ti volti e vedi la tua vita
dietro la scia di un'elica
ma si, e la vita che finisce
e non ce penso poi tanto
anzi, si sentiva gia felice
e ricomincio il suo canto

Te vojo bene assai
ma tanto tanto bene sai
e una catena ormai
che scioglie il sangue dint'e vene sai